Cyfrowy Salwador
Takiego scenariusza chyba nikt się nie spodziewał. Niewielki Salwador stał się w 2021 roku pierwszym krajem, którego oficjalną walutą (obok amerykańskiego dolara) stał się Bitcoin.
Prezydent Bukele zdecydował się na ten krok motywując go oszczędnością, możliwościami tworzenia nowych miejsc pracy, zwiększeniu inwestycji i rozwoju gospodarki.
Aby zachęcić swoich obywateli do aktywnego korzystania z nowej waluty rząd wprowadził aplikację — cyfrowy portfel Chivo do jej obsługi i wypłaca każdemu mieszkańcowi 30USD w Bitcoinach. Jest to niebagatelna kwota dla mieszkańca Salwadoru (przeciętna płaca wynosi około 113 USD). Zdecydowano się również na zamontowanie nowych bankomatów, w których będzie można kupić Bitcoiny lub wymienić je na dolary.
Agencje ratingowe nie oceniały od początku tego kroku pozytywnie. Wskazywano na dużą niestabilność kryptowalut , zachwianie tym stabilności finansowej kraju i ochrony konsumentów i przestrzegają przed powtórnym stanem niewypłacalności Salwadoru.
Tak samo Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy nie popierają tych działań. Istnieją z ich strony naciski aby rząd zaprzestał tego “eksperymentu”. W samym Salwadorze opozycja złożyła nawet pozew w tej sprawie a mieszkańcy są sceptyczni.
W tym tygodniu rząd Salwadoru wykorzystał okazję na rynku i zakupił po średnim kursie 30 744 USD 500 Bitcoinów. Obecnie mają w posiadaniu 2301 BTC co w przeliczeniu na aktualne ceny szacuje się na 73,5 mln USD. W planach jest emisja obligacji opartych na Bitcoinie, dzięki którym prezydent Nayib Bukele chce zebrać miliard dolarów.
Spór o Bitcoiny spowodował, że Międzynarodowy Fundusz Walutowy od ubiegłego roku nie zgadza sie na udzielenie Salwadorowi pożyczki w wysokości 1,3 miliarda dolarów.
Niemniej jednak Bitcoin już jest prawnym środkiem płatniczym i ma również swoich zwolenników. Pozostałe państwa przyglądają się temu pomysłowi aby sprawdzić czy zastosowane rozwiązania sprawdzą się w praktyce i czy będą w stanie odpowiednio zabezpieczyć interesy państwa oraz obywateli w przestrzeni, która z zasady miała być zdecentralizowana i wolna od nadzoru.
